INR (نسبت نرمال شده بین‌المللی) و PTT (زمان پارسیال ترومبوپلاستین) دو نتیجه آزمون هستند که در ارزیابی سیستم انعقادی حیاتی هستند. در حالی که INR برای نظارت بر درمان با وارفارین مورد نیاز است، PTT برای نظارت بر درمان با هپارین و ارزیابی نقص‌های عاملی مسیر درون‌زا ضروری است. با این حال، دقت این آزمون‌ها تحت تأثیر عوامل قبل از تحلیل، حین تحلیل، و بعد از تحلیل قرار می‌گیرد. این مقاله به چالش‌های عملی، استانداردهای کنترل کیفیت و استراتژی‌های بهینه‌سازی این آزمون‌ها می‌پردازد.